Μονή Φραγκοπηδήματος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μονή Φραγκοπηδήματος | |
|---|---|
 | |
| Είδος | μοναστήρι και οικισμός |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 37°44′58″N 21°23′47″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας, Δήμος Πύργου και Δημοτική Κοινότητα Κορυφής Ηλείας |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| δεδομένα (π) | |
Η γυναικεία Ιερά Μονή Φραγκοπηδήματος είναι Ορθόδοξο Ελληνικό μοναστήρι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο και βρίσκεται στον Νομό Ηλείας, στην Τοπική Κοινότητα Κορυφής, στα 16,69 χλμ. έξω από την πόλη του Πύργου και σε υψόμετρο 219 μέτρων. Υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Ηλείας και Ωλένης[2].
Ιστορικά στοιχεία - Παράδοση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ιδρύθηκε περίπου τον 14ο αιώνα και πήρε το όνομα της γιατί σύμφωνα με την παράδοση κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας στην περιοχή, ένας Φράγκος Ιππότης για να γλυτώσει από την καταδίωξη Σαρακηνών πειρατών πήδησε έφιππος χωρίς να πάθει το παραμικρό από την βραχώδη πλαγιά ενός λόφου επικαλούμενος τον Άγιο Νικόλαο για να τον σώσει. Μάλιστα η παράδοση συνεχίζει αναφέροντας ότι υπήρχαν αποτυπωμένα και ίχνη από τα πέταλα του αλόγου του στον βράχο. Ο Φράγκος ιππότης λοιπόν για να ευχαριστήσει τον Άγιο του έχτισε ναό στην περιοχή εκείνη και του τον αφιέρωσε.
Η Μονή για πολλά χρόνια ήταν μετόχι της Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής της Παναγίας Χρυσοπηγής της Δίβρης και της Μονής Σκαφιδιάς. Γνώρισε μεγάλη ακμή τις περιόδους της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας και ιδιαίτερα κατά τον 17ο αιώνα καθώς διέθετε αξιόλογη περιουσία και πλούσια βιβλιοθήκη με σπάνιες εκδόσεις, πολλές από τις οποίες ανάγονταν στον 16ο αιώνα.
Το 1798 αποσπάσθηκε από την Μονή Σκαφιδιάς και λειτούργησε ως ανεξάρτητη Σταυροπηγιακή Μονή. Σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε κατά την επανάσταση του 1821 καθώς συνεργάσθηκε με οπλαρχηγούς της περιοχής και η παράδοση επίσης αναφέρει ότι ο ηγούμενός της οργάνωνε εκστρατείες έως και την Πάτρα. Στα χρόνια μετά την απελευθέρωση της χώρας παρήκμασε και επανιδρύθηκε ως γυναικεία με Βασιλικό διάταγμα του 1929.
Γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα νεότερα χρόνια η Μονή έγινε γνωστή για τα εργόχειρα (βραβεύτηκαν στην Έκθεση Θεσσαλονίκης) που ύφαιναν οι μοναχές της στον αργαλειό.
Το συγκρότημα της Μονής περικλείεται από μεγάλα διώροφα κτήρια που στεγάζουν κελιά και βοηθητικούς χώρους. Στο κέντρο βρίσκεται το καθολικό της μονής που αρχιτεκτονικά ανήκει στον τύπο της Βασιλικής. Μετά τις σοβαρές ζημιές που υπέστη κατά τους σεισμούς στην περιοχή το έτος 1993 η Μονή ανοικοδομήθηκε και απέκτησε ναό χτισμένο σύμφωνα με τον Βυζαντινό ρυθμό.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Δημήτριος Κοκκόρης, Ορθόδοξα Ελληνικά μοναστήρια, εκδ. Κόκορης Δημήτριος, 2002, ISBN 9607298446.
- Τάσου Ν. Πετρή, Πελοπόννησος (Ιστορία - Τέχνη - Λαογραφία), εκδ. Μιχ. Τουμπής, Αθήνα 1982.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- https://web.archive.org/web/20191005185611/https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/mnimon/article/viewFile/7852/7541.pdf (Χειρόγραφα Μοναστηριών της Ηλείας, Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Ιονίου Πανεπιστημίου)
- http://www.religiousgreece.gr/peloponnese/-/asset_publisher/J4zsS00HlAz5/content/iera-mone-phrankopedematos
- http://www.imilias.gr/component/content/article/112-monastiria/95-monastiri-fragapidima.html Αρχειοθετήθηκε 2013-10-18 στο Wayback Machine.
- http://repository.kentrolaografias.gr/xmlui/handle/20.500.11853/293137
| |||||||||||||||||