Λευκός Οίκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λευκός Οίκος
Επάνω: η βόρεια πρόσοψη, που βλέπει στην Πλατεία Λαφαγιέτ
Κάτω: η νότια πρόσοψη, που βλέπει το προεδρικό πάρκο "The Ellipse"
Χάρτης
Γενικές πληροφορίες
ΑρχιτεκτονικήΝεοκλασική
Διεύθυνση1600 Pennsylvania Avenue
Γεωγραφικές συντεταγμένεςNW Washington, D.C. 20500 U.S.
38°53′51″N 77°2′12″W
Διοικητική υπαγωγήΟυάσινγκτον[1][2][3]
ΤοποθεσίαΟυάσινγκτον
ΧώραΗΠΑ
Κόστος232.371,83 δολάριο ΗΠΑ
ΧρήσηΠροεδρική κατοικία
Γραφείο του Λευκού Οίκου
ΈνοικοιΠρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και first family of the United States
ΙδιοκτήτηςΚυβέρνηση ΗΠΑ
ΔιαχειριστήςΠρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και first family of the United States
Σχεδιασμός και κατασκευή
ΑρχιτέκτοναςΤζέιμς Χόμπαν
ΠροστασίαΕθνικό Ιστορικό Τοπόσημο (από 1960)[4][5] και District of Columbia Inventory of Historic Sites (από 1964)[4]
Commons page Πολυμέσα
Ο Λευκός Οίκος
Η δυτική πτέρυγα
Βόρεια άποψη

Ο Λευκός Οίκος (αγγλικά: White House) στην Ουάσινγκτον είναι η κατοικία και ο χώρος εργασίας του Προέδρου και του Αντιπρόεδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Βρίσκεται στην 1600 Pennsylvania Avenue και έλαβε το όνομά του το 1901 λόγω του λευκού χρώματος του εξωτερικού του.

Τοποθεσία και οικοδόμηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τοποθεσία του Λευκού Οίκου επιλέχτηκε από τον Πρόεδρο Τζωρτζ Ουάσινγκτον και τον αρχιτέκτονα και μηχανικό Πιερ Λ' Ανφάν. Αρχιτέκτονας του κτιρίου ήταν ο Ιρλανδός Τζέιμς Χόμπαν και τα έργα άρχισαν στις 13 Οκτωβρίου 1792 όπου τέθηκε ο θεμέλιος λίθος παρουσία του Τζωρτζ Ουάσινγκτον. Ο αρχιτεκτονικός ρυθμός του είναι ο Αναγεννησιακός, σε μεταγενέστερο συνδυασμό και με Νεοκλασικά στοιχεία. Οι πύλες του μεγάρου κοσμούνται με κίονες ελληνικού ιωνικού ρυθμού. Η ημερομηνία αυτή είναι συγχρόνως και η ημερομηνία ιδρύσεως της νέας πρωτεύουσας. Πρώτος κάτοικος του Λευκού Οίκου έγινε την 1η Νοεμβρίου του 1800 ο δεύτερος πρόεδρος των Η.Π.Α., Τζον Άνταμς, με τη σύζυγό του, Άμπιγκεϊλ Άνταμς.

Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στο Οβάλ Γραφείο στις 20 Ιανουαρίου 2021, ώρα 18:47, το ίδιο βράδυ μετά την ορκωμοσία του.

Το 1812 υπέστη σοβαρές ζημιές από βρετανικά στρατεύματα κατά την διάρκεια του αγγλοαμερικανικού πολέμου του 1812. Την μερική ανοικοδόμηση του κτηρίου, με νεοκλασικιστικό ύφος, ανέλαβε το 1819 ξανά ο Τζέιμς Χόμπαν. Οι υπάρχουσες ζημιές από την φωτιά καλύφθηκαν με άσπρο χρώμα. Το 1901 υπό την κυβέρνηση του Θεόδωρου Ρούσβελτ πραγματοποιήθηκαν πολλές βελτιώσεις για την εξυγίανση του κτιρίου, οπότε και χτίστηκε η δυτική πτέρυγα. Το προεδρικό δωμάτιο εργασίας (Οβάλ Γραφείο, αγγλικά: Oval Office) χτίστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Ουίλλιαμ Χάουαρντ Ταφτ. Στις 24 Δεκεμβρίου 1929 η δυτική πτέρυγα καταστράφηκε από πυρκαγιά.

Για την οικοδόμηση του Λευκού Οίκου χρησιμοποιήθηκαν κυρίως ψαμμίτης από το γερμανικό Ομπερνκίρχεν και μάρμαρο από το κροατικό νησί Μπρατς. Από την ανοικοδόμηση και μετά ο ψαμμίτης βάφεται μέχρι σήμερα με άσπρο χρώμα.

Ιδιαίτερα στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ο Λευκός Οίκος είναι διώροφο μέγαρο με υπόγειο, έχει συνολικά 132 δωμάτια, 35 μπάνια, 412 πόρτες, 147 παράθυρα, 8 σκάλες, 3 ανελκυστήρες, πισίνα, γήπεδο του τένις, μια αίθουσα μπόουλινγκ και μια αίθουσα κινηματογράφου. Κατά μήκος του διαδρόμου του υπογείου φέρονται οι προσωπογραφίες των «Πρώτων Κυριών» των ΗΠΑ. Μια μεγάλη κλίμακα οδηγεί στο Ισόγειο και την Ανατολική Αίθουσα όπου είναι πλούσια διακοσμημένη με ενθέματα σε χρυσό και λευκό χρώμα. Στην αίθουσα αυτή γίνονται οι επίσημες υποδοχές. Κυριότερες άλλες αίθουσες είναι η Γαλάζια, η Πράσινη, η Κόκκινη, που τα ονόματά τους οφείλονται στο χρώμα που είναι μόνιμα βαμμένες. Άλλη αίθουσα είναι η αίθουσα γευμάτων της οποίας οι τοίχοι φέρουν σκούρες δρύινες επενδύσεις και είναι στολισμένοι με κεφαλές θηραμάτων. Το δεύτερο πάτωμα, πρώτος όροφος, χρησιμοποιείται ως η κύρια κατοικία του προεδρικού ζεύγους. Κύριο δωμάτιο είναι το «Οβάλ Γραφείο» όπου είναι και το επίσημο γραφείο του Προέδρου. Στην πραγματικότητα είναι ημικυκλικό, αλλά λέγεται «οβάλ». Το όλο οικοδόμημα περιβάλλεται με εκτάσεις χλόης και δένδρων, στο χώρο των οποίων γίνονται και επίσημες υπαίθριες ανακοινώσεις.
  • Όλοι οι πρόεδροι εκτός από τον πρώτο, τον Τζωρτζ Ουάσινγκτον, κατοίκησαν εκεί. Μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν δυνατό για τον κάθε πολίτη να επισκεφτεί τον Πρόεδρο δίχως μεγάλα προβλήματα. Από τότε όμως στο κοινό απαγορεύεται γενικώς η είσοδος για λόγους ασφαλείας. Ωστόσο, το κοινό μπορεί να επισκεφτεί ορισμένα τμήματα του Λευκού Οίκου σε ομάδες, ορισμένες ώρες και ημέρες, συνοδευόμενο από ξεναγό.
  • Κυκλοφορούν φήμες ότι κάτω από το γρασίδι στα νότια του οικοπέδου βρίσκεται, σε βάθος οκτώ με δέκα πατώματα, μυστικό υπόγειο προεδρικό καταφύγιο.
  • Από τα πρώτα χρόνια μετά το χτίσιμό του, ο Λευκός Οίκος ήταν ανοιχτός στο κοινό για εορταστικές συγκεντρώσεις ή/και επίσκεψη-ξενάγηση. Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, ο χώρος κλείστηκε, καθώς θεωρήθηκε ως πιθανός μελλοντικός στόχος. Από το 2003 μέχρι σήμερα επιτρέπεται η πρόσβαση μόνο σε άτομα που έχουν περάσει από ερευνητικό έλεγχο και που έχουν κανονίσει την επίσκεψή τους τουλάχιστον ένα μήνα εκ των προτέρων, κάνοντας αίτηση στους Αντιπροσώπους τους στο Κογκρέσο.[6]
  • Ο Λευκός Οίκος για τους Αμερικανούς έχει διττή σημασία, αφενός ως ενθύμιο της εθνικής του κληρονομιάς, αφού η ιστορία του είναι συνυφασμένη με τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης των ΗΠΑ, αφετέρου συμβολίζει τα ιδεώδη και τις αρχές του αμερικανικού Έθνους, ως επίσημη κατοικία του ανώτατου εκτελεστικού οργάνου της αμερικανικής Ομοσπονδίας. Ο Λευκός Οίκος απεικονίζεται στο αμερικανικό χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων.[7]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Geographic Names Information System» (Αγγλικά) 531723. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2020.
  2. (Αγγλικά) GeoNames. 2005. 4140704. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2020.
  3. Χάρτες Google. 8167675777476425407. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2020.
  4. 4,0 4,1 «DC Historic Sites» (Αγγλικά) DC Preservation League. 63. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2021.
  5. www.nps.gov/subjects/nationalhistoriclandmarks/list-of-nhls-by-state.htm. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2021.
  6. Ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου, About the White House: Tours and Events [1] Αρχειοθετήθηκε 2009-01-22 στο Wayback Machine.
  7. «White House» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2021-01-19. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=White_House&oldid=1001399592. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Abbott, James A. A Frenchman in Camelot: The Decoration of the Kennedy White House by Stéphane Boudin. Boscobel Restoration Inc.: 1995. (ISBN 978-0-9646659-0-3).
  • Abbott, James A. Jansen. Acanthus Press: 2006. (ISBN 978-0-926494-33-6).
  • Clinton, Hillary Rodham. An Invitation to the White House: At Home with History. Simon & Schuster: 2000. (ISBN 978-0-684-85799-2).
  • Frary, Ihna Thayer (1969). They Built the CapitolΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Ayer Publishing. σελ. 27. ISBN 978-0-8369-5089-2. 
  • Frary, Ihna Thayer (1969). They Built the CapitolΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Ayer Publishing. σελ. 37. ISBN 978-0-8369-5089-2. 
  • Garrett, Wendell. Our Changing White House. Northeastern University Press: 1995. (ISBN 978-1-55553-222-2).
  • Guidas, John. The White House: Resources for Research at the Library of Congress. Library of Congress, 1992.
  • Huchet de Quénetain, Christophe. "De quelques bronzes dorés français conservés à la Maison-Blanche à Washington D.C." in La Revue, Pierre Bergé & associés, n°6, mars 2005 pp. 54–55. OCLC 62701407.
  • Kenny, Peter M., Frances F. Bretter and Ulrich Leben. Honoré Lannuier Cabinetmaker from Paris: The Life and Work of French Ébiniste in Federal New York. The Metropolitan Museum of Art, New York and Harry Abrams: 1998. (ISBN 978-0-87099-836-2).
  • Klara, Robert. The Hidden White House: Harry Truman and the Reconstruction of America's Most Famous Residence. Thomas Dunne Books: 2013. (ISBN 978-1-2500-0027-9).
  • Kloss, William. Art in the White House: A Nation's Pride. White House Historical Association in cooperation with the National Geographic Society, 1992. (ISBN 978-0-8109-3965-3).
  • Leish, Kenneth. The White House. Newsweek Book Division: 1972. (ISBN 978-0-88225-020-5).
  • McKellar, Kenneth, Douglas W. Orr, Edward Martin, et al. Report of the Πρότυπο:Not a typo on the Renovation of the Executive Mansion. Commission on the Renovation of the Executive Mansion, Government Printing Office: 1952.
  • Monkman, Betty C. The White House: The Historic Furnishing & First Families. Abbeville Press: 2000. (ISBN 978-0-7892-0624-4).
  • New York Life Insurance Company. The Presidents from 1789 to 1908 and the History of the White House. New York Life Insurance Company: 1908.
  • Penaud, Guy Dictionnaire des châteaux du Périgord. Editions Sud-Ouest: 1996. (ISBN 978-2-87901-221-6).
  • Phillips-Schrock, Patrick. The White House: An Illustrated Architectural History (Jefferson, NC: McFarland, 2013) 196 pp.
  • Seale, William. The President's House. White House Historical Association and the National Geographic Society: 1986. (ISBN 978-0-912308-28-9).
  • Seale, William (1986). The President's House, A History. Volume II. White House Historical Association. σελ. 689.1. ISBN 978-0-912308-28-9. 
  • Seale, William, The White House: The History of an American Idea. White House Historical Association: 1992, 2001. (ISBN 978-0-912308-85-2).
  • West, J.B. with Mary Lynn Kotz. Upstairs at the White House: My Life with the First Ladies. Coward, McCann & Geoghegan: 1973. (ISBN 978-0-698-10546-1).
  • Wolff, Perry. A Tour of the White House with Mrs. John F. Kennedy. Doubleday & Company: 1962. Πρότυπο:ISBN?
  • Exhibition Catalogue, Sale 6834: The Estate of Jacqueline Kennedy Onassis April 23–26, 1996. Sothebys, Inc.: 1996.
  • The White House: An Historic Guide. White House Historical Association and the National Geographic Society: 2001. (ISBN 978-0-912308-79-1).
  • The White House. The First Two Hundred Years, ed. by Frank Freidel/William Pencak, Boston 1994. Πρότυπο:ISBN?
  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ. 12ος, σελ. 282.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]